[Skipper]

Sytuacja zdaje się została opanowana. A raczej sama się opanowała. Kociszcza tak samo jak się żreć zaczęły bez widocznego powodu tak po ponad tygodniu przestały (również bez widocznego powodu). No może pańci działania weekendowe czyli słodziutkie ćwierkanie do warczących i fuczących kotów zrobiło swoje, w każdym razie nie trzeba już sprzątać kłębów powyrywanego futra ani wysłuchiwać kocich wrzasków

Bardzo dziękuję dziewczyny za wsparcie duchowe i dobre rady - kąpiele pod prysznicem na stałe zostaną włączone jako element kociej toalety, Tosiek był po prostu wniebowzięty

[Arora]

Skipper,
bardzo się cieszę, że już jest wszystko w porządku; jak czytam posty to uwielbiam opowieści o Twojej Trójcy - myślę sobie wtedy jakie te moje dziewczynki są spokojne i cały czas czekam aż zaczną skakać po siatce na oknie ale na razie nie przychodzi im to do główek
A wracając jeszcze do tematu to chyba rzeczywiście jedynym sposobem na przywrócenie normalności jest Miłość i Czułość - One to czują i wtedy się uspokojają
Pozdrowienia dla wszystkich

[Skipper]

Arora, Ty się ciesz, że Twoje dziewczynki są spokojne
Obcowanie dzień w dzień z osobnikiem pokroju sierżant Tosiek może osobę o mocnych nerwach w depresję wpędzić. W przeciwieństwie do Tośka, który z tego tytułu wyrzutów sumienia mieć raczej nie będzie

A tak na poważnie to powiem, że kolejnym krokiem miało być - niestety - zaserwowanie kotom środków uspokajających No ale na szczęście do tego nie doszło