BARFny Świat :: Zobacz temat

Gajagna · Wysłany: 2020-06-19, 12:36 **Witajcie Barf'owicze!**

Jestem Agnieszka i wraz z narzeczonym zaadoptowaliśmy od koleżanki kotki (matki) czarną jak smoła, urodzoną w maju kotkę rasy... żadnej ;) jak to taki kociak jest słodka i tylko brykanie jej w głowie :-P

zauważyliśmy już, że jest typem ciekawskiego wspinacza.... (niestety)ale ..... szybciutko się zaaklimatyzowała i już urządza sobie dłuuuuugie drzemki na dywaniku w sypialni, więc przez większość dnia jej "nie ma" - jest wyłączona ze świata.
Jestem na forum by kształcić się w zakresie zdrowego, naturalnego jedzonka dla młodej. Swoją pierwszą mieszankę przyszykowałam sama, w oparciu o podpowiedzi z sieci, mam nadzieję dalej poszerzać swoją wiedzę, dla dobra mojego zwierzaczka, już razem z Wami.
Pozdrawiam

Sierra · Wysłany: 2020-06-19, 13:53

Witam was cieplutko :mrgreen:

.

Troszeczkę za szybko małą adoptowaliście - powinna spędzić z mamą 3 pierwsze miesiące życia :oops:

.

Gajagna · Wysłany: 2020-06-19, 20:52 **Weterynarz sprawdzał :)**

Też tak myśleliśmy, ale koleżanka była z całym miotem u weterynarza, który stwierdził, że kocięta są gotowe do adopcji :tup-tup:

, więc może to kwestia osobnicza. Nasze urodziło się w maju.
pozdrawiam :-)

Sierra · Wysłany: 2020-06-19, 21:40

Gajagna przykro mi, ale nie wracaj już do tego weta.

Nie wiem czym się kierował, ale na pewno nie dobrem zwierzaków. Kociaki powinny siedzieć przy matce minimum 12 tygodni... kwestia osobnicza jest, jeśli maluch musi posiedzieć dłużej (np. 15 tygodni), a nie jeśli po ok. 6-7 tygodniach jest zabierane :roll:

. Zabranie kociaka w tym wieku (bo sam je) to jak wykopanie 2-latka do szkoły (też już bez mleka w butli przeżyje) - teoretycznie fizycznie da radę, ale psychicznie polegnie :roll:

.

Też mam wykształcenie zwierzęce i akurat dla mnie "weterynarz" to żadny autorytet w dziedzinie psychiki czy żywienia zwierząt :roll:

. Wymądrzają się, gadają głupoty, a nie mają zielonego pojęcia o temacie i tylko szkodzą zwierzakom :evil:

.]

I żeby było jasne - absolutnie nie wściekam się na Ciebie! Wściekam się na idiotę weterynarii, który wydał werdykt o "dojrzałości" kociaka :evil:

.

Bianka 4 · Wysłany: 2020-06-19, 21:58

Absolutnie popieram Sierrę. Sama wzięłam 18 lat temu kociaka 5-tygodniowego. Jest ze mną do dzisiaj ale nie jest kotem odpowiednio socjalizowanym... Od 10 lat jestem hodowcą Maine Coonów i nie ma możliwości, żeby wziąć ode mnie kociaka młodszego niż 4 miesiące... bo obserwuję relację kociaków z matką i widzę co im potrzeba.

Tufitka · Wysłany: 2020-06-20, 08:11

Do mnie trafiły teraz na tymczas sierotki kociaki (4 sztuki) w wieku - jak się okazało 3,5 tygodnia (urodzone 18.05.2020r. przyjechały 14 czerwca). Owszem samodzielnie jedzą, ale cyca szukają (kupiłam butelki z małymi smoczkami i będę je jeszcze tak dokarmiać - chodzi bardziej o bliskość niż o jedzenie). Na razie korzystam ze strzykawki. Z tego co zaobserwowałam, to cyca bardziej wieczorem potrzebują niż rano czy w ciągu dnia. Garną się do mnie, jak do mamy. trzeba je delikatnie "lizać" mokrą szmatką albo głaskać delikatnie - jakby mama myła, po brzuszku masować - dla lepszej perystaltyki i inne podobne zabiegi zastępcze robić.

Gajagna · Wysłany: 2020-06-20, 09:48

Dziękuję Wam bardzo, postaram się "zastępować matkę" jak się da... akurat tak się złożyło, że musimy wyjechać na 3 tygodnie i mała po ok. miesiącu u nas pobędzie jeszcze przez 3 tygodnie z matką, czy to jej pomoże?

ps. Ma zrobiony domek :)

Sierra · Wysłany: 2020-06-20, 12:23

Gajagna ciężko powiedzieć - jeśli mama zapamięta swoją córkę na tak długo to będzie świetnie. Jeśli wymyśli sobie, że to Nowy Straszny Potwór to wszystko zależy od tego, jak przebiegnie nowe zapoznawanie dziewczyn ze sobą :roll:

. Tzn. im szybciej "rezydent" zaakceptuje "nowego" tym więcej maluch z tego wyciągnie... Wtedy już nie będzie związku matka-córka, zwierzęta potrafią bardzo szybko "odcinać się" psychicznie od swoich maluchów.

A nie ma szansy, żeby mała (btw. jak ona ma na imię :oops:

), wróciła do mamy już teraz, a była zabrana po waszym urlopie :oops:

? Wiem jak ciężko jet siedzieć w domu i czekać na swojego wymarzonego kota, ale... mimo najszczerszych chęci człowiek nie da rady w pełni zastąpić matki maluchowi - różnice gatunkowe to trochę wykluczają :roll:

.