[Maciejka]

Pies pilnował nawet swoich zabawek, a moim kotom można odebrać najsmaczniejszy kąsek. Czy to nie zabawne? Potrafią sobie nawzajem podbierać jedzenie czy smakołyki, ale przy tym zero agresji. Nawet na siebie nie prychną, sielanka .

[Ines]

No Tula (kot) to ma za to bardzo mocne pilnowanie zasobów ale tylko przed innymi kotami i tylko wybranych kąsków. Ona po prostu lubi zjeść swoje ulubione danie w spokoju - jak jakiś kot próbuje do niej wtedy podejść to warkot słyszę aż w drugim pokoju. Ale to jest tylko jedno ostrzegawcze warknięcie, nic więcej.

[immortal]

[dzedlajga]

Taka refleksja mnie naszła po obejrzeniu kilku fragmentów Victorii Stilwell - ona mówi co robić i jak robić, a CM szaleje i zawsze jest dopisek - nie próbujcie tego w domu!

Coś w tym jest. Ja widziałam tylko jeden jego odcinek jak uczył psa, który bał się munduru a pan domu był wojskowym. Ubrał się razem z pomocnikiem w mundury, głośno tupiąc zapędzili psa do miski i tak długo tupali aż zaczął jeść - niby mundur miał mu się z jedzeniem czyli przyjemnością skojarzyć a mnie się coś zdaje, że mu jedzenie z przerażeniem skojarzyli a pies się najwyżej wrzodów nabawił. Ciekawe co by zrobił, jakby pies nie zaczął jeść - może przez tydzień go wcześniej głodził - tego nie powiedział.

Jak tak ma wyglądać szkolenie psa, to temu panu szybko podziękowałam. Nigdy bym swojemu zwierzakowi czegoś takiego nie zafundowała. Dla mnie to znęcanie się a nie szkolenie.

A Victorię zacznę oglądać, bo wygląda na rozsądną babkę i jej metody do mnie przemawiają. Hehe, może CM też, żeby wiedzieć czego absolutnie nie wolno - tak jak ktoś już napisał

[immortal]

Victoria Stilwell - obejrzałam jeden odcinek, w którym owa Pani próbowała przekonać do siebie dwa walczące ze sobą psy poprzez... smakołyki. Już wolę znienawidzonego przez wszystkich Millana

[Snedronningen]

immortal, to zależy co masz na myśli zadając pytanie.

[Snedronningen]

immortal, owa Pani przynajmniej szkód nie narobi. Jej działania jak coś, to nie przyniosą żadnego efektu. Działania Milana mogą odnieść opłakane skutki.

[immortal]

Chodzi mi o to, czy bronienie zasobów przed właścicielem jest stanem patologicznym czy normalnym?

[Snedronningen]

Jest to zachowanie naturalne psów. Z tego punktu widzenia jest zachowaniem normalnym. Wchodzi bowiem w skład instynktu przetrwania. Nie ma dorosłego dziko żyjącego drapieznika, które nie przejawia tego zachowania. Dlaczego? Bo zmarło by z głodu. Gdyby nagle ludzie przestali istnieć a nasze psy musiałyby radzić sobie same to przeżyłyby tylko te, które pilnują zasobów. Niepilnujące zmarły by z głodu, bo inne pozabierałyby im jedzenie. W dalszej kolejności zmarłyby te, które nie potrafią same polować (ludzie zniknęli, a one nie musiały polować dopóki żyły psy nie pilnujące swojego żarcia). Dlatego odpowiedź na pytanie zawarte w tej formie brzmi "tak, jest normalne"
Jeżeli pytanie brzmiało by "czy jako właściciel powinnaś coś z tym zrobić" to odpowiedź brzmiała by "tak, tyle ile jesteś w stanie zrobić, aby owo zachowanie było jak najmniej niebezpieczne dla otoczenia oraz jak najmniej stresujące dla psa.

Samo zachowanie może mieć trzy podłoża: genetyczne, przejęte od innych psów, wyuczone przez ludzi. Jeżeli jest ono genetyczne, to jedyne co możesz zrobić to kontrolować w pełni otoczenie, natomiast przejęte (może być przejęte od matki w wieku zaledwie kilku tygodni) jak i nauczone (często tak właśnie kończy się zabieranie psu miski sprzed nosa, aby "pokazać kto tu rządzi) można odwrócić.
Samo pilnowanie również może mieć różne oblicza. Może być to jedna rzecz lub kilka, może być wobec wszystkich/konkretnych osób/konkretnych gatunków. Reakcja psa jak też będzie różna - od warczenia, poprzez odpychanie, łapanie za rękę, kontrolowane ugryzienie aż po bardzo poważne obrażenia. Różny będzie też dystans. Do jednych psów można podejść, ale nie można ich już dotknąć a inne reagują już na sam widok.

Moja suka pilnuje przed wszystkimi. Nieważne czy będę to ja czy zupełnie obca jej osoba, czy pies sąsiadów. Reakcja jest zawsze ta sama. Różny jest tylko dystans.

[Nina_Brzeg]

isabelle30, z pilnowaniem będzie masakra. Trzeba będzie je izolować początkowo. Fox jest KOSZMARNY w tym względzie, był głodzony jako szczenie i bardzo pilnuje zasobów (mam nadzieje, że po jakimś czasie na barfie mu minie), Vega w ogóle spadła na sam koniec łańcucha pokarmowego i dwa pozostałe psy próbują jej kraść nawet suche żarcie.
Majka pewnie będzie strajkowała (francuski piesek), Fox zaliczy biegunkę i będzie wesoło.
Więc nie wiem z czego ja się w ogóle cieszę


Psu, który łyka żarcie (zwłaszcza takie pyszne jak surowe mięso) lepiej dawać wielki kawał, który musi sam pogryźć czy mielonkę? Mielonkę pewnie łyknie na 2 kęsy.

[isabelle30]

Zawsze lepszy jest duży kawał... bo znacznie bardziej syci.
Natomiast pies który chorobliwie pilnuje zasobów nie może dostać dużego kawałka bo Was pozabija... bedzie pilnowac do śmierci zamiast jeść. Tu lepsza jest mielonka lub drobno posiekane.
Ile macie pomieszczeń?
radziłabym zamknąć z miską agresora w ubikacji a dwa pozostałe uczyc jedzenia równoległego z pewnej odległosci - ty stajesz miedzy nimi i kontrolujesz. Z czasem dystans można zmniejszać.

[Snedronningen]

[Nina_Brzeg]

Pomieszczeń u nas pod dostatkiem Z takich gdzie psy można rozlokować mamy 2 pokoje, łazienkę i przedpokój. Fox na pewno będzie jadł sam początkowo, nie ma innej opcji. Psy nawet teraz jedzą w odstępach (suki mają między miskami około 2m, Fox je jakieś 4m od nich.


Jego pilnowanie względem mnie i mojej mamy ogranicza się do warczenia i wciskania głowy w miskę - nie spróbuje nas ugryźć. Ale to przy suchym. Przy mięsie wolę początkowo dawać mu coś, z czym sam sobie poradzi - niech wie, że to jego i nikt mu nie zabierze takich pyszności.
Chociaż rozważam też podawanie mielonki z ręki. Tylko nie wiem czy takie 'wydzielanie' jest dobrym pomysłem ze względów behawioralnych? On z rąk je dość delikatnie (łapczywie ale np wybieranie chrupek z zaciśniętej pięści jest u nas normą - karmie go tak przy szczotkowaniu).

[isabelle30]

Możesz próbować najpierw umazywać reke mielonką a potem docelowo trzymac rękę w misce podczas jedzenia, siedzac sobie spokojnie przy psie w czasie posiłku.

[Nina_Brzeg]