[isabelle30]

Wydzielone z tego tamatu: http://www.barfnyswiat.or...der=asc&start=0
A zaczęło się od:

[dagnes]

Jeśli to podgardle będzie w odpowiedniej proporcji do reszty produktów mięsnych (czyli jak w całym zwierzęciu), to nie widzę powodów unikania tej części tuszy. W naturze drapieżniki nie zostawiają nie zjedzonych akurat tych kawałków, wręcz przeciwnie. Tak samo nie wydłubują tarczycy z mniejszych zwierząt, gdy zjadają je w całości. Każda jadalna część tuszy zwierza może stanowić element BARFa (o ile podaje się ją w odpowiednich proporcjach do całości pokarmu) a nawet jest potrzebna, gdyż zawiera odpowiednio inny, właściwy dla siebie zestaw składników. Dlatego podstawą tej diety jest zasada różnorodności oraz proporcjonalności.

Jeśli pies już ma nadczynność tarczycy to inna sprawa. Ale wszelkie ogólne zasady BARFa dotyczą psów zdrowych, dla psów szczególnej troski stosuje się wyjątki i modyfikuje jadłospisy indywidualnie.

[isabelle30]

No niestety... psowate świniowatych w naturze nie jedzą...
Podgardle niemal nigdy nie jest oczyszczane z tarczycy. Podawanie młodemu psu - szczeniakowi podgardla z tarczycą i hormonami, powoduje regularny spadek TSH. To z kolei ma przełożenie na zanik tarczycy i kłopoty całe życie psa.. o ile wogóle szybko wtórna niedoczynność zostanie zdiagnozowana. Bo jeżeli nie... mamy skopany układ nerwowy (na przykład agresja której nie da sie przepracowac), ponadto mocno obrywa serce - rozwija się cicha śmierć nie dająca objawów = kardiomiopatia rozstrzeniowa (o ostatnim biegu już chyba gdzies na forum pisałam). Niedoczynność tarczycy w młodym wieku powoduje niedorozwój umysłowy... rozregulowany zostaje cały misterny mechanizm rónowagi hormonalnej. Podając regularnie podgardle z hormonami - mamy duże prawdopodobieństwo na bardzo szybkie odejście psa w bardzo młodym wieku.

Podawanie psu dorosłemu podgardla z hormonami = przyspieszenie tempa serca, nadciśnienie, wylewy, nagłe ataki niepokoju , powtarzające się zbyt często = śmierć lub trwałe uszkodzenia centralnego układu nerwowego.

Dagnes - psy nie chorują na nadczynność tarczycy. Psy to nie koty. Od kilku lat obserwuje się nadczynność zależną pokarmowo.
Niestety - pies znajdujący się w nagłym ataku nadmiernej aktywności, z objaami sercowymi trafiający do weta nie zostaje zdiagnozowany prawidłowo nigdy. Bo człowiek, który psa nakarmił wychodzi właśnie z takiego załozenia jak Ty. I nie powie wetowi ze psa nakarmił podgardlem. Wet wróżką nie jest. Szuka nie tu gdzie trzeba. Rzadko kiedy nadchodzi w porę ratunek.

Byłabym ostrożna z wypowiadaniem takich teorii jakoby podgardle podawane w proporcjonalnych ilosciach, szkody nie czyniło.

[dagnes]

[isabelle30]

Dagnes - w naturze zdaje się koty częściej głodują niż chodzą najedzone, napewno nie mają regularnych posiłków co parę godzin w wyliczonej dawce i jakoś żyją choć twierdzisz, ze takie przestoje w odżywianiu im szkodzą?
Karmisz regularnie wedle wszelkich prawideł swojego kota? tak? Bo go kochasz... bo chcesz by żył i był zdrowy.
Wyobraź sobie, ze my kochamy swoje psy tak samo - chcemy by żyły i były zdrowe... a nie jakoś tam żyły i chorowały...
Bo na wolności psowaty wydaje potomstwo już w wieku paru miesięcy. Pozostawia geny i dłużej żyć nie musi. Jak zeżre coś co mu zaszkodzi - nikt płakać nie będzie. Słabszy osobnik padnie szybciej bo na tym polega selekcja naturalna.
Dokładnie tak samo jak kot - wyda za młodu miot, zapewni przetrwanie gatunkowi i może sobie zemrzeć gdzieś w dole w ziemi. Nikt płakać nie będzie.

Różnica polega na tym, że po naszych zwierzakach płakać będziemy, a ich życie lub śmierć robią nam różnicę - i to sporą.
Więc oszczędźmy sobie ta dyskusję. Nie podajemy ani psu ani kotu tym bardziej (dlatego, że koty są predysponowane do nadczynności tarczycy z natury) podgardli wraz z gruczołem tarczowym.

ps. tarczyca świni i tarczyca sarny jednak nie są tym samym... różnica w zawartości hormonów jest rzędu kilkudziesięciu razy. W sklepie jeszcze nie widziałam podgardla innego niż świńskie. Nie w Polsce. Dlatego dyskutujemy o świńskim. Nie odbiegajmy do snucia opowieści typu gdyby babcia miała wąsy. Pozostańmy przy faktach, nauce, oraz konkretnych żywych stworzeniach, które nie powinny stawać się polem doświadczalnym.

[immortal]

Dziki należą do świniowatych, a te w naturze są zjadane przez wilki. Zauważyłam, że najedzone wilki nie ruszają łba - może i podgardle omijają... Kociarze wycinają kanaliki i tłuszcz z nerek, który ma być szkodliwy, nie robimy więc wszystkiego tak, jak w naturze... Osobiście, gdy podawałam psu całe tuszki drobiu - tarczycy nie ruszałam... Przy całej tuszce nie podawałam jedynie alg i innych suplementów.

[isabelle30]

immortal - kura to ptak i jej tarczyca nie ma tu znaczenia.
wilki bardzo rzadko poluja na dzika... nie ten kaliber. Najczęściej wilki poluja samotnie - a spotkanie z dzikiem w pojedynke = śmierc. Nawet w obliczu cudnego młodziutkiego warchlaczka nie warto ryzykowac.
Mając taka górę mięcha? Tłuszcz z podgardla nie jest niczym atrakcyjnym - najpierw zjadane jest to najbardziej wartościowe. Potem już zapełnione żoładki nie mają ochoty aby dopychac podgardlem czy kośćmi z dzika.

[Ines]

[isabelle30]

Ines - nieuczciwe jest akurat nie rozliczanie z tego jak kto karmi swojego chorego czy zdrowego kota ale lekkomyslne stwierdzenia typu " no w naturze zjada wiec nic mu sie nie stanie". Tym stwierdzeniem chciałam tutaj pokazac traktowanie tego drugiego... o kotki dbamy a pies? kogo to obchodzi? A tych róznic nie powinno byc.

Apropos kotów i ich sytości - jakos nie widziałam ani jednego programu przyrodniczego, w którym pokazani dzicy łowcy mieli az tak syte życie jak toi opisujesz. Jakies 90% gepardzich matek potrafi głodowac po 10 dni... jednoczesnie karmiąc młode i broniac ich przed lwami - własnie dlatego, że tego jedzenia mają wokół siebie tak niewiele a złapanie myszy to wywalanie energii na prózno.
To samo maja tygrysy, lamparty, pumy, lwy... ( te akurat maja łatwiej bo stadne są), i inne. Ja mówie o dzikich, prawdziwych kotach a nie smietnikowych dachowcach, które mają żarcia na kazdym rogu gdzie tylko sie obejrzą.

[Ines]

I z kolei nieuczciwe jest zarzucanie komukolwiek, kto się tutaj wypowiada, że o jeden gatunek zwierząt dba mniej, a o drugi bardziej czy odwrotnie - przynajmniej ja niczego takiego nie zauważyłam, na pewno nie ze strony Dagnes

I nie porównuj proszę kotów domowych do tygrysów, gepardów, pum, lwów i innych tego typu zwierząt, bo choć to pięknie dowodzi Twoich "racji", to jest przekłamaniem - tak jak porównywanie ich do "śmietnikowych dachowców". Jeśli chciałabyś porównywać koty domowe do dziko żyjących, to powinnaś raczej szukać przykładów wśród żbików i kotów nubijskich. Jeśli do kotów żyjących w bliższym czy dalszym otoczeniu człowieka, to należałoby odnieść się do ras naturalnych - norweski, syberyjski, kurylski itd. Zwyczaje żywieniowe tych kotów odzwierciedlają potrzeby żywieniowe kotów żyjących w naszych domach.

[isabelle30]

czyli wracamy do punktu - pies nie jest wilkiem i nic wspólnego z nim nie ma...a przodkiem był pies domowy - zyjacy obok człowieka tysiąc lat temu.
Twoje koty rasowe maja jakich przodków? Ale tych prawdziwych przodków, tych pierwotnych przodków... chyba żaden z wymienionych.

Albo zadam inne pytanie - jak często podajesz kotom podgardle?
Dlaczego mielisz kości, lub wyrzucasz dając w zamian skorupki? Żbik nie jada kości? Pierwsze słyszę!
Dlaczego nie podajesz białka jajka? Żbik nie jada białka? Tez pierwsze słysze...
Wiesz dlaczego zbik jest cały czas na polowaniu? Bo zbyt słaby jest na upolowanie prawdziwego jedzenia - musi sie zadowalać małymi przekąskami i musi to robic cały czas aby wogóle zyć. On nie chodzi syty... on jedzie na minimum całe życie.

[Ines]

[Maciejka]

Oj, znowu się zakotłowało !
Temperamenty Was dziewczyny ponoszą...
A propos odżywiania się kotów w naturze - mówię o zwykłych kotach a nie o dzikich zwierzętach. Mam niezły przegląd na działce. Mimo że to tereny zielone i pełno jest nornic, żab, jaszczurek no i ptaków te koty nie wyglądają rewelacyjnie. Te koty zjedzą wszystko, co im dam. Zimą to normalne, ale latem? Dopiero po pewnym czasie przebywania na moim utrzymaniu pozwalają sobie na odejście od niezupełnie opróżnionej miski. Rzadko widzę tego samego kota przez więcej niż dwa sezony z rzędu (tu chyba głównymi przyczynami ich znikania są ludzie i samochody). A wydawało by się - zielony raj!
Ale chyba jest coś nie w porządku z ich instynktami. Powiedzcie, jaka normalna kotka funduje sobie kociaki w listopadzie? Jakie ma szanse na przeżycie i ona i dzieci?

[NSO]

No właśnie chciałam napisać że trochę to zabawne co piszecie, że kot wolnowybiegowy sobie poluje na myszy, ptaki i ma super zbilansowane posiłki... większość kotów wolnowybiegowych woli przyjść do punktu karmienia po Whiskasa, Kitekata czy Larę (czyli karmy gdzie ilość mięsa nie oscyluje powyżej 4%) i jeść to niż zjeść upolowane zwierzęta. Ewentualnie rozwalić wystawiony worek ze śmiećmi i wyjeść resztki po ludziach niż zafundować sobie zbilansowany posiłek który upolował niejednokrotnie w ciągu dnia.Nie zastanawialiście się czemu?
Bajki o super zbilansowanej diecie kotów dziko żyjących możecie sobie schować do kredensu i dzieciom czytać na dobranoc.

[Ines]

NSO, tylko że Ty również mylisz pojęcia - nie odnosimy barfa do zwyczajów żywieniowych porzuconego kota domowego, tylko do jego dzikiego odpowiednika żyjącego w naturze. Przykłady takich kotów podałam kilka postów temu.

Poza tym, czyja to wina, że kot woli Whiskasa niż polować na mysz? Jakbyś dostawała w jadłodajni kaszkę z amfetaminą, to też byś miała nieodpartą chęć na nią przychodzić i jakoś dziwnie nie miałabyś ochoty gotować sobie w domu. Podawanie takich karm kotom to robienie im wielkiej krzywdy, bo po pewnym czasie naturalne dla nich jedzenie przestaje być dla nich atrakcyjne.

Pochodzę ze wsi, gdzie zawsze było mnóstwo "wolnożyjących" kotów. W przeszłości nikt ich nigdy niczym nie dokarmiał. Miały się dobrze, były syte i żyły względnie długo, a ja nieraz musiałam sprzątać zabite przez nie myszy - bo łapały ich więcej, niż były w stanie zjeść. Ale ostatnio i na wsi pojawiła się moda na "dokarmianie"... Kotów nagle tam gdzie są dokarmiane zrobiło się za dużo, przestały łowić lub łowią niechętnie, są niedożywione i chorują. Tyle "dobrego" im przyszło z dokarmiania whiskasami.