[dagnes]

Dieta BARF

BARF to skrót angielskiej nazwy Biologically Appropriate Raw Food i oznacza biologicznie odpowiednie surowe pożywienie. BARF powstał na podstawie wieloletnich badań nad odżywianiem się zwierząt w procesie ewolucji i ma naśladować naturalną dietę drapieżników, które były przodkami naszych udomowionych czworonogów. Bezsprzecznie za prawdziwego twórcę diety BARF można uznać jedynie Naturę, natomiast człowiekiem, który stał się pionierem w jej stosowaniu u domowych zwierząt był australijski lekarz weterynarii, naukowiec Ian Billinghurst. Opracował on zasady diety dla psów, dopasowując ją do współczesnych warunków cywilizacyjnych, a następnie, opierając się na swych doświadczeniach, wydał książkę "Give Your Dog a Bone" ("Daj swemu psu kość"), która szybko stała się niezwykle popularna wśród właścicieli czworonogów na całym świecie.
Z biegiem czasu ludzie karmiący swe psy zgodnie z zasadami BARFa, bardzo zadowoleni z efektów jakie ta dieta przyniosła ich pupilom, zaczęli wprowadzać ją także swym kotom. Tak narodził się odłam diety BARF dla "małych tygrysków", który opierając się początkowo na zasadach dla psów, rozwinął się w samodzielną dziedzinę z bardzo dobrze dopracowanymi szczegółami dietetycznymi.
Do barfujących psów i kotów wkrótce dołączyły też fretki, będące w naturze - podobnie jak koty - ściśle mięsożernymi drapieżnikami.

Na czym polega BARF

Podstawą diety jest podawanie psom, kotom i fretkom wyłącznie surowego pokarmu, który powinien jak najbardziej zbliżyć się do pożywienia, jakie zwierzęta te spożywały w swych naturalnych warunkach. BARF opiera się na idei, że nasze domowe drapieżniki są doskonałymi organizmami stworzonymi przez lata ewolucji i przystosowanymi do określonego, najlepszego dla swego gatunku, rodzaju pożywienia.
Dieta współczesnych czworonogów powinna zatem naśladować dietę ich przodków - dzikich psowatych, kotów afrykańskich i tchórzy oraz żyjących również dziś na wolności przedstawicieli gatunków. Pod względem metabolicznym nasze domowe zwierzęta nie różnią się bowiem od swych dzikich krewnych, którzy zjadają upolowane przez siebie ofiary w całości, wraz z wnętrznościami i kośćmi. Składniki diety BARF powinny odzwierciedlać rodzaje, zróżnicowanie oraz proporcje takiej właśnie naturalnej diety. Surowe mięso wraz z kośćmi i wszelkimi podrobami, jaja oraz ryby zawierają świeże, niezbędne dla organizmu aminokwasy, witaminy, minerały i kwasy tłuszczowe. W diecie tej nie występują wysokoprzetworzone produkty, sztuczne konserwanty i barwniki. BARF nie zawiera produktów zbożowych, bogatych w węglowodany, których drapieżniki nie potrafią właściwie wykorzystywać oraz gluten, który niszczy ich jelita. Surowy pokarm zapewnia natomiast odpowiednią ilość enzymów, przeciwutleniaczy i bakterii, dzięki którym nasze czworonogi mogą prawidłowo funkcjonować.

Szczegóły diety BARF

Dieta BARF składa się z surowego mięsa różnych gatunków, wraz ze skórami i tłuszczem, kości drobniejszych zwierząt (czasem zmielonych, czasem zastępowanych mielonymi skorupkami jaj kurzych lub mączką kostną), surowych podrobów (wątroba, serca, żołądki, nerki, płucka, móżdżki i inne dostępne), surowych ryb, jaj kurzych lub przepiórczych oraz różnych dodatków jak m.in.: olej rybi, algi, drożdże piwne, uzupełnionych minimalną ilością warzyw i w przypadku psów owoców, dostarczających błonnika oraz niewielkich ilości węglowodanów. Jedną z najważniejszych zasad diety BARF jest to, aby produkty mięsne były świeże, dopuszczone do spożycia przez ludzi, a także pochodziły od zwierząt zdrowych i młodych.

Czy BARF nadaje się dla każdego zwierzaka?

Tak. Większość domowych drapieżników lubi surowe mięso i szybko przyzwyczaja się do niego. Czasem okres potrzebny na zmianę diety jest dłuższy, jeśli do tej pory zwierzę było żywione wyłącznie gotowymi karmami. Nie istnieją przeciwwskazania zdrowotne dla takiego modelu żywienia, jednak w przypadku osobników chorych na przewlekłe schorzenia zachodzi konieczność modyfikacji pewnych elementów diety. Zawsze też dostosowujemy dietę do konkretnego zwierzęcia, zgodnie z jego upodobaniami, wiekiem i aktywnością. Istnieją pewne wzorce i schematy żywienia, które jednak łatwo można przystosować do własnych (i pupila) potrzeb.

Korzyści zdrowotne diety BARF

Naturalna, surowa dieta ma korzystny wpływ na zdrowie i samopoczucie zwierzęcia. Zwykle po zmianie pożywienia na BARF obserwujemy ustąpienie wielu problemów zdrowotnych, takich jak alergie, stany zapalne, nadmierne linienie, brzydka sierść, kamień nazębny, a nasz zwierzak zaczyna mieć więcej energii.
Dieta BARF wspomaga także leczenie niewydolności organów wewnętrznych, cukrzycy oraz wielu innych problemów, np. z układem moczowym. Poprzez korzystny wpływ na system odpornościowy zwierzęcia zapobiega wielu chorobom, natomiast wyeliminowanie nadmiernej ilości węglowodanów pozwala zachować szczupłą sylwetkę zdrowym osobnikom, a otyłym schudnąć.

Co trzeba wiedzieć o BARFie

BARF jest wprawdzie prosty i logiczny, jednak niezbędne minimum wiedzy jest konieczne. Może on zdziałać wiele dobrego, ale nieodpowiednio stosowany może także zaszkodzić. Ponieważ drapieżniki są istotami wyjątkowymi, całkowicie różnymi od ludzi, dlatego mają swoje wyjątkowe potrzeby. Aby te potrzeby właściwie zaspokoić, trzeba je najpierw dokładnie poznać.
Jeśli chcesz spróbować i wziąć żywienie swego pupila we własne ręce, przeczytaj o BARFie na naszym Forum. Znajdziesz tu wszystko o jego potrzebach żywieniowych, łącznie z gotowymi receptami na prawidłowe, w pełni zbilansowane domowe posiłki.