[Tufitka]

Zastosowałam jej metodę do porozumienia się z jedną z kotek, kiedy były młodsze i ona często atakowała drugą. Stosowałam kocie feromony, ale niewiele pomogły. A porozumienie z nią zadziałało - uspokoiła się, przestała ją ganiać. Poukładały się między nimi relacje.

[Meri]

Wierzę, że można w pewien sposób porozumiewać się z kotami, ale jak zaczeła pisac o tym co jej kotka zaczęła opowiadać to mocno zwątpiłam... bo mimo wszystko to zaprzeczałoby wyglądać jakby koty rzeczywiście potrafiły mówić i to dosłownie. Coś jak rozmowa z nasza podświadomością - sny, czyli porozumiewanie się poprzez obrazy, dlatego jestem w stanie w to uwierzyć. Jednak nie bardzo mogę uwierzyć w fakt, że ta kotka jej mogła opowiedzieć czego się bała, co widziała dokładnie i jakie miała przy tym uczucia, bo wtedy okazałoby się, że kot to zwierzę myślące, które ma świadomość bytu, a z tego co wiemy to tą cechę ma tylko człowiek. Nie jestem pewna czy kot wie, że istnieje tu i teraz, a jak umrze to będzie gdzieś indziej, tak jak ona to twierdziła.

Do tego cierpiała podczas śmierci swojej matki, koty to nie są zwierzęta społeczne, musiałaby ta kotka żyć z tą matką dzień w dzień i być mocno do niej przywiązana, aby mogła z tego powodu cierpieć.

[Tufitka]

Pewne rzeczy z książki przyjmuję (wypróbowałam sama i wydaje mi się, że działa) inne to może za daleko idąca interpretacja autorki (nie mamy możliwości sprawdzić, że to co pisze jest prawdziwe) i podchodzę do nich z przymrużeniem oka.

[Meri]

Pewnie masz rację, aczkolwiek zaskoczyło mnie to co napisała, bo o pewnych rzeczach wiedziałam, ale inne sprawy po prostu są dla mnie nielogiczne i wykluczają się, bo koty niejednokrotnie pokazywały nam, że jednak w ich świecie instynkt jest ważny.

[Baniusia]

Moje psy robiły czasem awantury, kiedy byłam w pracy. Teraz, wychodząc pokazuję im w myśli obraz, o której godzinie będę i chyba działa, bo jest ok. Gorzej, kiedy się spóźnię...

[Sandra]

[Snedronningen]

[Sandra]

Często zastanawiamy sie dlaczego kot robi to lub tamto i co począć aby robił inaczej..

S. Fitzpatrick opowiada o rozwiązywaniu problemów na linii kot — człowiek i mnie potwierdza, że przyczyną „problemów” z kotem nie jest kot.
To kot ma problem z człowiekiem, a zmianą swojego zachowania daje o tym znać
Właściwe odczytywanie tych sygnałów pozwala nam zbliżyć się do kociego świata.
Dowody można mnożyć, a zwyczajne codzienne życie jedynie potwierdza takie sytuacje.

Ostatnio nasz koleżanka NSO pięknie opisała;
Ludzie mają problemy z Baką
Popatrzyłam oczami Baki na to wszystko i wyszło mi, że ten dzielny wojownik Baka ma problemy z ludźmi, z którymi od lat nie może nawiązać porozumienia
Baka ma problemy z ludźmi

Opowiastki można mnożyć, a człowiek w swej niepohamowanej ekspansji "koczownika" zagarnia coraz to kolejne "tereny" zamiast zasymilować się z przyrodą i czerpać z jej krynicy mądrości zniewala (czyt;niszczy) kolejne jeszcze niezdobyte pola.
Niestety, aż się prosi kolejny raz podsumować....wszystkiemu winien wyścig szczurów

[Sierra]

Temat stary, ale czy ktoś ma jeszczę pdf tej książki?

Ciekawi mnie niezmiernie - co prawda w opowieść o tym jak kotka szalenie tęskniła po śmierci matki i inne takie nie wierzę, o tyle od dziecka dość dobrze rozumiem intencje znanych mi zwierzaków...

[Artoo]

Sierra

https://chomikuj.pl/miventry/Ksi*c4*85*c5*bcki/PDF/SONYA+FITZPATRICK+-+Jak+rozmawia*c4*87+z+kotem,5810163338.zip(archive)

[Sierra]

Dziękuję prześlicznie


EDIT
I pupa blada... angielskich numerów nie obsługują .

[Carol.sz]

Sierra, może tutaj się uda

https://docer.pl/doc/xx8nn

[Sierra]

Dziękuję ślicznie wszystkim za pomoc - dostęp do książki już zdobyłam .

Zapowiada się ciekawie, aczkolwiek w "telepatie" nie wierzę... w bardzo wyczulony zmysł obserwacji spowodowany głuchotą + bujną wyobraźnię jakoś tak bardziej

[zenia]

to ze problemem jest człowiek to i owszem,bo czy to wina kota że go nie umiemy zrozumieć

mam chyba wszystkie "behawiorysyczne "knigi ale tej autorki nie,z ciekawości sięgnę

[Sierra]

Zenia moim zdaniem Sonya ma i rację, i nie.

Zwierzęta czytają mowę ciała lepiej niż nam się wydaje... ba, lepiej niż myślily, że ją pokazujemy!

Sama jestem w stanie zapanować nad psem "wyuczonym" w dowolnym języku (mam klientów z różnych miejsc świata. Mimo, że wydaję komendy po... polsku z czystego lenistwa ) . Jeżeli pies mi jakiejś komendy nie wykonał to albo jej nie zna albo ma mnie głęboko pod ogonkiem (też się zdarza, zwłaszcza na początku współpracy ).

W tej chwili spojrzeniem bez większego problemu zaczynam uspokajać jedną z moich kotek (jestem w trakcie dokocenia, dziewczyna ma humorki). Również dość dobrze rozczytuję o co im chodzi. To też nasze wzajemne czytanie mowy ciała.


A teraz z paranormalnych . Niestety, mową ciała nie umiem wyjaśnić jednego, konkretnego przypadku. Lata temu cudem uniknęłam bardzo poważnego wypadku - makabra na 6 samochodów na autostradzie, byłam jednym z pierwszych samochodów, które wyhamowało w całości. Zanim zdążyłam zadzwonić do domu, że jestem cała (zawsze tak robiłam jak na mojej trasie były informacje o wypadku - żeby się nie martwili) zadzwoniła do mnie moja matka... Mój najukochańszy pies, doskonale ułożony i wytresowany, nagle się zerwał i zaczął demolkę w mieszkaniu. Ba, suka nie przejmowała się moją, próbującą ją powstrzymać, matką! Co prawda był to pies charakterny, uważający mnie za jedynego właściciela, ale jednak słuchająca się też reszty rodziny.