[Basiek]

Jestem uniżonym sługą dwóch kotów. Jeden z nich to dwuletni Król Julian, drugi jest rocznym kociambrem zwanym Gucio. Julian trafił do mnie jako pięciomiesięczny kociak, który od razu po przybyciu do nowego dom, zaczął nas ustawiać po kątach. Nie chciał jeść żadnej gotowej karmy, którą otrzymałam od hodowcy, a w poprzednim domu był wszystkożerny (nosił imię Bistro). Po długich poszukiwaniach trafiłam na Forum BARFny Świat i to był strzał w dziesiątkę. Król zaakceptował surowiznę. Gucio niestety jest na chrupkach, ale bardzo chciałabym go przestawić na Barfa. Moje koty różnią się między sobą nie tylko wyglądem, ale i charakterem. Julian - neva masquerade jest bardzo rozgadany (kiedy chce, aby się nim zająć głośno "zawodzi", jakby chciał powiedzieć "no, rusz się wreszcie i się mną zajmij!") lubi być noszony, głaskany, ale nie jest kotem kolankowym. Gucio - z pseudohodowli w typie kota brytyjskiego, leczony homeopatycznie, jest cichutki, przychodzi na głaski kiedy on chce (przeważnie w nocy godz. 3 i 5).
[img][/img]
To zdjęcie Julianka, gdy do nas przyszedł.
[img][/img]
Malutki Gucio
[img][/img]
Roczny Julian
[img][/img]
Gucio obecnie
[img][/img]
Wspólna fotka

[Arora]

Witajcie na Forum!! ostatnie zdjecie nadaje się na portret - jest niesamowite!!

[Basiek]

Dziękuję za miłe przywitanie . Ja też bardzo lubię wspólne zdjęcie Julianka i Gucia. Zostało ono zrobione na półce przy kominie. Często dochodziło tam do przepychanek (udało się uwiecznić ich zapasy). Teraz już na półce pełna zgoda, ponieważ założona została obok druga.

[doradora]

piękne ma oczy ten Julian

[Basiek]

Doradora, dziękuję w imieniu Juliana. Król byłby bardzo zadowolony. Przesyłam dla Ciebie jeszcze jedno zdjęcie
[img][/img]

[Basiek]

Postanowiłam uzupełnić informacje o mnie i moim zwierzyńcu. Chciałam przedstawić mojego nieżyjącego pierwszego kocurka imieniem Lucjan. Moje Słoneczko miało 16,5 latek. Uśpiłam go dwa lata temu po przegranej walce z rakiem. Leczyłam go od marca do czerwca, kiedy leczenie nic nie dało postanowiliśmy już go nie męczyć, tylko czekać i wykorzystać na maksa wspólne, ostatnie chwile. Lucjan był najwspanialszym kotem pod słońcem i na kuli ziemskiej. Był bardzo mądry, jeśli czegoś chciał, tak umiał to pokazać, że od razu wiedziałam o co mu chodzi. Lucjanek pod koniec życia stracił wzrok. Szybko nauczył się dawać sobie radę w domu i na tarasie. Zamieściłam jego ostatnie zdjęcie z lipca (odszedł w październiku), kiedy był już niewidomy, a upolował ptaka-jaskółkę, którą pozwoliłam mu zjeść w całości, choć wiedziałam, że ją zwróci. W nocy spał z moim synem. Gdy Dawid wyjechał na studia, Lucuś spał przy mojej głowie. Gdy odszedł, serce ogromnie bolało, gdy patrzyłam na podobne w umaszczeniu kociaki, przed oczami stawał mi Lucek. Pustka w domu też bolała, dlatego pojawił się Julian, w niczym niepodobny do Lucka. Rozpuszczony do granic możliwości. Lucek byłby świetnym barferem. Uwielbiał surowiznę, którą raz w tygodniu dostawał. Gdybym była bardziej świadoma.

[Skipper]

Nie wiem jakim cudem przegapiłam Twój wątek w powitalni, ale kociska urocze
Król Julian faktycznie bardzo podobny do wiadomego Króla Juliana i mam nadzieję, że tylko i wyłącznie z wyglądu...

[Basiek]

Skipper, niestety Juliana podobieństwo do Króla nie tylko powierzchowne, charakterek wypisz wymaluj Król Julian . Po stracie Lucka, byłam przewrażliwiona. w pierwszym tygodniu pobytu Julka byłam ze trzy razy u weterynarza, bo Julianek nie je, bo kupki nie zrobił, bo ma śpiochy w oczkach. Ta gangrena wykorzystywała moje słabości i teraz niepodzielnie rządzi całym domem. Ale ma to wybaczone, bo uratował moją psychikę. Najgorsze jest to, że ma niedobry wpływ na Gucia. Niebieski widząc co wyczynia Król, próbuje go naśladować. Zaczyna tez zakopywać jedzenie i wymuszać przysmaki, jak chce głaski, to już nie przychodzi, tylko siedzi sobie i miauczy (oczywiście jest to nadal głęboka noc) i nie przestaje dopóki nie otrzyma należnej mu porcji pieszczot. Na szczęście jak go zawołam, wskakuje na łóżko i nadstawia się na głaski, nie muszę wstawać. Decyzja, którą musiałam podjąć w sprawie Lucjan, była jedną z najgorszych decyzji w moim życiu. Ale nie chciałam, aby dłużej cierpiał. Lucjanek był bardzo wytrzymały na ból i gdy widziałam, że nie może znieść bólu... . Julian przywrócił mnie do pionu, a Gucio przywrócił łzy. Kocham je nad życie i rozpieszczam, nie właściwie to "rozdziadawiam"

[IzabelaW]

Basiek, i ja wątek przegapiłam, więc mówię "cześć" teraz Koty przepiękne, jak zwykle długowłosy na mnie robi największe wrażenie, bom pod względem długiego futra spaczona
Fajnie, że i Lucuś znalazł się na forum, bo zasłużył jak nikt na przedstawienie. Takie decyzje zawsze są trudne, ja ich szczerze nienawidzę, a podjęłam ich w swoim życiu już kilkadziesiąt. Ale lepiej, by zwierzak nie cierpiał, a prędzej czy później daje po sobie poznać, że tak jest.
Lucek zawsze będzie w Twoim sercu i pamięci

[Basiek]

IzabelaW dziękuję za zrozumienie w sprawie Lucjanka. Prawda, że nigdy go nie zapomnę. Cieszę się, że jestem z Wami na Forum. Dzięki Wam, wiem, że nie jestem "świrnięta" A jeśli jestem, to w doborowym towarzystwie . Ludzie tak łatwo oceniają. Kastruję koty - źle robię, to niezgodne z naturą, karmię barfem - cuduję , powinnam sypnąć suchą karmę. Tłumaczyłam, że Julian nie ruszy suchej karmy, usłyszałam - jak się przegłodzi zje. Może nie jeść tydzień - usłyszałam od weterynarza , który namawiał mnie na chrupy. Dziękuję za Forum i cieszę się, że jesteście.

[Saga]

[shana55]

Basiek
Twój Lucjanek bardzo podobny do mojego Rafajela Rafajel odszedł tego roku za tęczowy most. I mimo że w domu zostało jeszcze 5 szt. kociastych to i tak myśli o nim powracają przy każdej okazji. Jakbyś chciała zobaczyć zdjęcia to są w albumie pod linkiem Moje Koty.
Reszta towarzystwa urocza każdy inny, każdy piękny
Owocnego Barfowania

[Basiek]

[Skipper]

[sheridens7]

Basiek, Twoje koty są obłędnie śliczne, do zakochania A Lucek identyczny jak mój Karolek, bardzo Ci współczuję, że odszedł..