[AniaR]

[gpolomska]

Niestety znam przypadek, gdzie z hodowli nawet w umowie było, że niby kotek (NFO) FeLV-, a niedługo później zeszło mu się na białaczkę (niedługo po mojej Mokate) - okazało się, że jego ojciec był nosicielem: po odpowiednim rabanie, łaskawie go wykastrowano, a kociaki wycofano ze sprzedaży i jedynie jako "gratis". Więc sama umowa z testami... musiałyby być chyba jeszcze robione na zasadzie "bierzemy kociaka do zaufanego weta i test przy nas".

[Ines]

Bo to też jest kwestia tego jak często te koty są badane - bo raz pięć lat temu przed pierwszym miotem to trochę nie halo czy wszystkie koty są badane, czy regularnie itd. Ja powtarzam badanie po urlopach, po serii wystaw itd - za każdym razem gdy powinnam się spodziewać, że koty mogły mieć obniżoną odporność, a mogły mieć jakiś tam ograniczony bo ograniczony, ale jednak kontakt z jakimś chorym kotem. Powtarzam je też u Aurelki, która jest kastratką. Zrobiłam je Mefistowi i nie wydałam go do nowego domu, dopóki rezydent nie został również przebadany - na wypadek, gdyby wydarzyła się katastrofa i Mefisto musiałby z jakichś przyczyn do nas wrócić. Wiadomo, że podkręca to koszty utrzymania hodowli, ale to jest cena mojego spokoju.

[situnia]

[Skipper]

[Ines]

A ja mam kontakt ze wszystkimi opiekunami moich kociąt i wiem, co się z nimi dzieje i że mają świetne rodziny. Z jednymi kontakt mam lepszy (codzienne pogaduchy i/lub kawa z kłakiem jak tylko jest nam po drodze - w temacie tego drugiego pozdrawiam choćby forumową Komankę, która bije wszelkie rekordy w zapraszaniu mnie do siebie przy każdej możliwej okazji ), z innymi jest to wymiana maili lub smsów co kilka tygodni - no cóż, nie każdy jest wylewny, trzeba to zrozumieć. Ale to nie były przypadkowe osoby, tylko starannie wybrane. Zresztą w przypadku ex-bezdomniaka Mefisto sytuacja wygląda identycznie.

[Skipper]

Ines, w moim przypadku to osobiście odnoszę wrażenie, że miałam kontakt z osobami, którym zależało li i jedynie na sprzedaniu kota. Tak to teraz oceniam z perspektywy czasu
Nie chodzi mi tutaj o wylewność czy coś w tym stylu - rozumiem, że ktoś może nie mieć czasu, ale jeżeli wyślesz komuś zdjęcia raz na rok czy raz na pól roku i ten ktoś - za przeproszeniem - ani dziękuję, ani pocałuj mnie w d...ę to już chyba o czymś świadczy.

[Saga]

Może myśli: "cholera, to mój kot? Taki wypasiony? Niemożliwe" i się zastanawia czy się nie pomyliłaś
A tak poważnie - w każdym przypadku, czy to hodowli czy fundacji są ludzie i ludzie i nic na to nie poradzimy

[Skipper]

To wygląda na to, że ja trafiałam na niewłaściwych. Tym bardziej współczuję zwierzakom hodowanym przez tych "człowieków"

[osiek]

Ja niestety też nie trafiłam. U poprzedniej koteczki pani przestała odpisywać na moje wiadomości po miesiącu. Nie interesowało ją nawet, czy kotka została wysterylizowana. Z hodowczynią obecnego chłopaka jest podobnie. Wysyłam zdjęcia żadnych odpowiedzi.

Prawie zawsze kiedy pisałam z pytaniem o kota w odpowiedzi dostawałam umowę kupna i sprzedaży. Żadnego zainteresowania hodowcy w jakich warunkach kot będzie mieszkał, jakiejś weryfikacji, czy będę dobrym właścicielem i ciekawa jestem w sumie dlaczego. Czy kupujący źle reagują na zadawane pytania, rzucają się, czy może hodowcom głupio jest pytać.

[Skipper]

[Ines]

osiek, przykro mi że takich hodowców spotykałaś. Ja zawożę kocięta do nowych domów osobiście, żeby sprawdzić na miejscu, w jakich warunkach będą mieszkać. Teraz chce ode mnie kupić kota Pani z USA i ze względu na to, że nie mam realnej możliwości weryfikacji warunków, dopiero jak zaczęła wysyłać mi zdjęcia ilustrujące życie jej kotów zaczęłam się łamać na tak.

A co do...

[situnia]

Skipper, z opisu Tośka - tak, Bójka ma podobny charakterek A już przeszła samą siebie jak dawała po głowie swojemu bratu zabierając mu jego kurczaczki, myszki, że nie wspomnę że taką maleńką szparką na balkonie przecisnęła myszkę i ją zrzuciła sąsiadom na balkon To dopiero był wstyd: "przepraszam, czy mogę zabrać moją martwą mysz z Państwa balkonu..."

Co do kontaktu z nowymi właścicielami kociąt... Ja ostatnio jechałam z Warszawy do Ełku żeby odwiedzić kociaka, bo od kilku miesięcy nowi właściciele pytali kiedy go w końcu odwiedzę

Ja nie pozwalam na rezerwację kociaka zanim on nie skończy ok. 7 tygodni, wtedy zaczyna być widać pierwsze cechy temperamentu u kociaka. Wszyscy grzecznie czekają i najpierw przychodzą w odwiedziny (o ile mieszkają wystarczająco blisko).

[małga]

Przejrzałam temat szybko sprawdzając, czy już tu pisałam, aż dziwne, że chyba nie.
Od lat mam w głowie obraz hodowli orientów w W-wie (2013, sprawa w Straży dla Zwierząt w Polsce), z której uratowano łącznie setkę kotów, kilkadziesiąt martwych. Do dziś obserwuję losy kilku z nich, które znalazły dom, wiele nie przeżyło. A kilka dni temu znowu historia tym razem syjamów z Opola. Towarzystwo rzekomej opieki nad zwierzętami nie widziało problemu, gdzie szacuje się ok 70 kotów ciężko chorych według lekarza z interwencji. Policja po miesiącach zwlekania w końcu odebrała koty (interwencja TOZ), dziś będzie reportaż tvp3opole.
To nie jest historia, że ktoś miał dobre serce, ale sytuacja go przerosła. Jak można być tak okrutnym człowiekiem... :(

Znam wspaniałych hodowców pomagających innym i wkładających ogrom pracy, aby koty były zdrowe przede wszystkim. Jestem za hodowaniem, świadomą formą rozmnażania, bo znam wiele historii domów tymczasowych i fundacji bezradnie ratujących życie umierającym porzuconym maluchom urodzonym tylko dlatego, że ktoś ma taką wizję świata.
Dlaczego ciągle jest pobłażanie pseudoludziom?

[IzabelaW]