Sandra - 2014-07-19, 13:12 Płukanie worka napletkowego u psa;
Sandra - 2014-08-16, 16:28 Jak wykonać TEST kliszowy w podejrzeniu o chorą trzustkę. Badanie kału na aktywność trypsyny trzustkowej- Test filmowy (kliszowy) 1.Wlać do probówki 9 ml 5% roztworu dwuwęglanu sodu (soda oczyszczona) 2.Dodać do 1 ml kału, dobrze wymieszać 3.Zanurzyć w probówce pasek naświetlonego filmu rentgenowskiego 4.Wstawić do łaźni wodnej w 37 st. C na 1 godz. lub cieplarki 5.Rozjaśniona zanurzona część paska świadczy o aktywności trypsyny Brak enzymu trypsyny wskazuje na zaburzenia pracy trzustki Retriver - 2014-08-16, 16:47 Żaden vet nie chciał mi powiedzieć jak się prawidłowo wykonuje się test kliszowy i wykonuję go po swojemu i również jest efekt. Klisza ze zdjęcia rtg koniecznie ciemna część ta nie prześwietlona, świeżo zrobiona przez psa kupa najlepiej tuz po. Pasek kliszy rtg wkłada się w kupę tak około 1,5 cm głębokość, jeżeli jest ciepło to zostawiamy na dworze jeżeli sezon jesienny, deszczowo i zimno zabieramy znalezisko w kubeczku np. po jogurcie do domu i stawiamy w ciepłym miejscu. Po około pół godziny u zdrowego psa klisza rtg jest odbarwiona zupełnie na biało u chorego psa pozostaje bez zmian lub minimalnie się odbarwia. Wykonanie testu proponowane przez Sandrę jest profesjonalne, takie jak wykonują veci jako, że żaden z nich nie chciał mi powiedzieć jak się go wykonuje tylko kasowali 25 zł za test to robiłam go po swojemu ale efekt końcowy bardzo zbliżony. 
NSO - 2014-08-16, 17:47 A po co sie robi ten test? Bianka 4 - 2014-08-16, 18:03
Skipper - 2014-08-17, 10:21
Sandra, chciałam się upewnić - zanurzamy pasek tej ciemnej części z naświetlonego filmu tak jak pisze Retriver ? Na logikę jak zanurzę pasek zdjęcia RTG, na którym będzie kawałek kości z mojej stópki to nic się nie rozjaśni, bo kości na zdjęciach są jasne (przynajmniej moje) 
I chyba sama sobie odpowiedziałam... 
Sandra - 2014-08-17, 10:57 Jak nakarmić i dopoić kota gdy jeść i pić musi a nie chce;
Moja metoda na szafce , różni się od poprzedniej tym, że odbywa się na wysokości. Są tacy miedzy nami, którym przyjęcie pozycji "na kolanach" może sprawiać trudność z różnych wzgledów.
W zależności od tego czy jestem prawo czy lewo ręczna staje bokiem do szafki na której wcześniej sadzam kota "w pozycji pomnikowej" Obejmuje go tak aby znalazł się pomiędzy moim bokiem a ręką, która blokuje jego ewentualną chęć ucieczki. Drugą ręką podaje mu zawsze z boku pyszczka, kawałki mięska lub łyżeczką papkę grubiej posiekaną lub strzykawką z dużym wylotem, pastę dosyć płynną. Po podaniu porcyjki, którą ręka nam wygodniej przytrzymujemy zamkniętą japkę aby zwierz nie wypluł, tak długo aż przełknie. Pierwsze próby zaczynamy od bardzo małych kawałeczków surowego mięska samego bez niczego aby kot sie rozsmakował. Jeśli mamy podzielność uwagi możemy do pupila przemawiać, głaskać, drapać lub stosować wszelkie dopuszczalne metody aby tylko jadł. Zawsze na koniec karmienia wkładałam do miseczki, skąd brałam mięsko ulubiony przysmaczek. Jedna chrupkę. Kot zdezorientowany....schylał sie po to komercyjne świństwo pełne atraktantów przekonany, że tego właśnie zjadł pełną miskę.. Podobną pozycje "na szafce" stosuję dopajając zwierza. karakalek - 2014-09-19, 19:58 Instrukcja podania kroplówki podskórnej Przygotowanie kota do kroplówki Na ogół zwierzak jest zestresowany przygotowaniami i nieznajomym zapachem. Przed pierwszym podaniem można mu wiec dać „sprzęt” do dokładnego obwąchania. To trochę uspakaja. Dobrze jest tak sobie zorganizować dzień by kroplówka była podawana zawsze o stałej porze i miejscu (moja kotka widząc ceremoniał przygotowań do podania kroplówki sama wskakiwała na krzesło, które stanowiło jej „stanowisko zabiegowe”). Przeznaczoną na dzień dawkę zaleca się podzielić na dwie porcje (np. rano i wieczorem). Jeśli zwierzak bardzo źle znosi zabieg można mu osłodzić ten czas podając w trakcie małe porcje jedzenia. Przygotowanie płynu Powinien być podawany lekko ogrzany. Ja ogrzewałem w garnku z wodą ustawionym na kuchence (płyn należy włożyć do zimnej wody, żeby się stopniowo, równomiernie ogrzewał). Temperaturę sprawdzałem tak jak mleko dla dziecka – spuszczając kroplę na wewn. stronę przedramienia. Nie może być zbyt ciepła. Jeśli sytuacja dotyczy kolejnego podania, co oznacza, że wężyk będzie w ponownym użyciu, a w nim znajduje się płyn – też można go delikatnie podgrzać. Płyn można zużyć w ciągu paru dni, nie należy tylko przechowywać go w pełnym słońcu i w cieple (wystarczy temp. pokojowa). Kroplówki z glukozą należy przechowywać w lodówce - ciepło powoduje namnażanie się bakterii. Przygotowanie sprzętu Dobrze jest znaleźć miejsce, w którym można będzie zawiesić butelkę. Są różne rodzaje butelek. W zakrętkach niektórych z nich są dwa „korki” – jeden służy do wkłucia się zestawem infuzyjnym, drugi do odpowietrzania. Trzeba oba wyłamać. Do większego wkłuć zestaw. Drugi pozostaje otwarty – jest w nim specjalna membrana, zabezpieczająca przed drobnoustrojami i równocześnie przed wypłynięciem płynu. W przypadku butelek bez korków miejsce wkłucia należy odkazić spirytusem. Jeśli zestaw nie posiada odpowietrzenia to można wbić igłę w butelkę (powyżej poziomu płynu) i zostawić ja tam. Należy mieć świadomość, że tracimy wtedy sterylność płynu. Przed wbiciem odkazić. Wężyk też należy odpowietrzyć, na nim również znajduje się korek do odpowietrzania – trzeba go otworzyć. W czasie podawania ma być otwarty. Jeśli w wężyku nadal znajdują się pęcherzyki powietrza trzeba spuścić część płynu, w której znajdują się bąbelki. Odmierzanie płynu Kroplówkę do podskórnych i szybkich wlewów podajemy w porcjach, czasem odmierzenie tych porcji może sprawić trudność. Mimo, że na większości butelek znajduje się podziałka, a korek ma służyć odpowietrzeniu zdarza się, że butelka „się zasysa”, co powoduje pewne odkształcenia (trudniej się zorientować w ilości płynu). Moją metodę może trudno nazwać profesjonalna, ale może komuś ułatwi zadanie. Dysponowałem pustą butelka po kroplówce, którą napełniłem wodą w pojemności dla niej właściwej (w tym wypadku 500 ml). Wodę odmierzyłem kuchennym naczyniem do odmierzania składników do ciasta. Wg zaleceń lekarza miałem podawać kotu płyn w 100 ml dawkach. Zlewałam, więc do naczynia podziałką porcje po 100 ml wody. Po odlaniu każdej porcji pisakiem zaznaczałem na butelce poziom pozostałego płynu. Ta butelka stała się „modelem wzorcowym”, na każdej nowej zaznaczałem sobie te same punkty i dzięki temu wiedziałem ile płynu spłynęło. Po pewnym czasie, niczym wytrawna pielęgniarka, robiłem już kroplówki „na oko”. To był początek, potem okazało się, że kluczowym elementem stał się czas. Okazało się, że 100 ml dawki płynu schodzą w mniej więcej równym czasie. Później, więc podawałem już kroplówkę na czas. Oczywiście liczba minut zależy od grubości igły, ale jak się stosuje ciągle igły o tej samej grubości sprawa staje się prosta. Igły Polecam igły TERUMO, które są wyjątkowo ostre, więc łatwiej się je wkłuwa. Rozmiar igły zależy od zwierzaka – jego cierpliwości, ale także i wrażliwości skóry. Moja kocica była stosunkowo spokojna, ale jeden bok miała wyjątkowo tkliwy, co powodowało, że do dyspozycji pozostawał tylko kark i drugi boczek. Żeby zminimalizować liczbę zrostów używałem możliwie najcieńszych igieł (0,7x30mm). Dłużej trwało, ale mniej bolało. Choć wężyk można zostawić w butelce do ponownego użycia igły należy oczywiście zmieniać za każdym razem. Po zabiegu zawsze należy zatkać wężyk świeżą igłą w kapturku. Przygotowanie pacjenta Zarówno pacjent jak i podający musza znajdować się w wygodnych pozycjach. Wszystko zależy do charakteru zwierzęcia – są takie, którym można podawać podczas snu i takie, które bezpieczniej się czują u właściciela na kolanach. Wkłucie Miejsce wkłucia może się znajdować na grzbiecie lub boku. Należy unieść skórę, najlepiej używając trzech palców (kciuk, wskazujący i środkowy) tak by powstało cos w rodzaju trójkątnego namiotu. Wbić igłę miedzy palce trzymające fałd. Igłę wbijać równolegle do kota. Trzeba to zrobić dość pewnym ruchem. Jeśli wprowadzi się ją zbyt płytko, pomiędzy warstwy skóry płyn może nie chcieć lecieć lub, jeśli nawet leci bywa to bolesne, a bąbel robi się zbyt twardy. Prawidłowo wkłuta igła nie wysuwa się sama zbyt łatwo, choć oczywiście podczas podawania można ją „asekurować”. Po podaniu i wyjęciu igły przez moment zaciskamy miejsce wkłucia, by płyn nie wyciekł. Można delikatnie rozmasować powstały bąbel. Czasem płyn spływa w okolice nogi i tworzy się tzw. słoniowa stopa – nie należy się tym przerażać. Nie podaje się kolejnej porcji dopóki poprzednia się nie wchłonie – to bardzo ważna zasada. Potwora - 2017-05-14, 19:45 Skąd mam wiedzieć, że przy kroplówce podskórnej wbiłam igłę dobrze? Jak to sprawdzić? Pierwszy raz wbijałam się u weterynarza, sprawdzał i mówił, że jest w porządku, ale kot warczał i się wyrywał. Przed chwilą podawałam w domu i było to samo, a gdy wbija się weterynarz takiego problemu nie ma. Chwytam mniej więcej tak: http://criticalcaredvm.co...IV-gray-cat.jpg ale kroplówkę podaję w bok. Pieszczoch - 2018-08-31, 21:03 Daję kotu krople na spirytusie-dwa razy dziennie po pięć kropli,kociak ma wszystko chore;nerki,jelita,trzustkę,wątrobę.Jak podać najbezpieczniej?Boję się,że go jeszcze bardziej tym spirytusem dobijam. 
Pieszczoch - 2018-09-01, 09:21 Czy jest jakiś bezpieczny sposób,aby podać choremu kotu krople sporządzone na alkoholu? 
Artoo - 2018-09-01, 12:17 Alkohol odparowuje. Podając na suchym "ciasteczku" lub innym suchym produkcie czekasz aż wyschnie. Preparat pozostaje w suchym produkcie, a alkohol odparowuje. Podawałem poprzedniemu swojemu kotu i podaję obecnemu homeopaty w ten sposób, a wcześniejszemu podawałem bardzo często Nefrol - miał problemy z nerkami. "CIASTECZKO" - u mnie była to tabletka lub połówka tabletki drożdżowej firmy Maluta. Osobiście kotu dawałem takową z Tauryną - są z różnymi dodatkami. Kot otrzymywał witaminy z grupy B oraz taurynę wzbogacone o homeopaty. Homeopaty działały rewelacyjnie, a zawsze korzystałem z produktów na alkoholu. Zawsze też czekałem chwilę na odparowanie by nie obciążać wątroby i trzustki alkoholem. Pieszczoch - 2018-09-01, 15:36 Dziękuję Artoo.Pytałam wielu wet.niestety każdy mówił,że podaję na własne ryzyko.Mam kotka z białaczką,który codziennie chodzi i wymiotuje.Ma zapal.jelit,chore nerki,trzustkę,wątrobę.Dlatego zdecydowałam się aby mu podać krople dr.Reckewega RV6 Diarect(niestety na spirytusie).Kociak od wymiotów ma podrażniony cały przewód pokarmowy,jest odwodniony.Boję się,że mu pogorszę już i tak wątłe zdrowie.Gdyby to była tylko jedna kropelka,ale ma być dwadzieścia na dzień. 
|
||||||||||||||
